2008-03-27

En Wan masuk spital - Part II


Aku baru balik dari tengok kekanda Wan Mohd Ridzuan kat spital. Kena stay 1 nite lagi gamaknya laki aku kat situ. Telinga dia lom clear sangat. So Dr nak korek lagi kot-kot ada apabenda pulak yang tumbuh dalam tu. Tapi alhamdulillah dia dah sihat, dah boleh makan, dah bleh gi toilet sendiri.

Jap lagi mak metua aku sampai, so aku nak ambik dia then straight gi spital. Kang tak senang duduk lak mak dia kat umah ni selagi tak nampak muka anak bongsu dia.



En Wan lunch. Banyak cengkadak okkk dia ni, siap komplen 'La, ni sup apa ni? Kosongggg je' 'Ikan masak apa ni? Tak penah tengok pun'. Orang-orang camni memang patut pun kalau kena sergah ngan nurse. Banyak bunyik pulak, aku suruh ko masak sendiri kang.



Sambil layan Diari AF. Laki aku takleh tinggal Diari AF, dia boleh sanggup tunggu sampai kol 9.30pm baru makan malam. Ntah hapa yang dia berkenan sangat pun aku tak tau.


Semua gambar jadik merah-merah sebab aku tak bukak langsir. Buruk gila muka laki aku tengah-tengah sakit ni. Tapi takpe, aku nampak sangattttt jelita time dia buruk cenggini. Beauty and the beast. Muehehehe.


Dah ompek hari aku tak makan nasik sebab diet. Hari-hari aku belasah sayur ngan roti je. Punyala nak kurus, nak jejak 42kilo, wa tak kira!! Tapi tadi En Wan paksa aku habiskan makanan dia. Lauk spital okkkkk. Lauk spital yang tak sedap pun aku leh makan sampai lichennnnn.



Lepas makan kita...?????? TIDO! Mana tak dapat badan macam dipam-pam? Ini rutinnya pun hari-hari. Aku jemaah ngan En Wan atas katil. Dapat la tido sejam. Si tukang sakit ni sempat pulak snap gambar.