2015-11-19

Takyah nak sayang-sayang sangat



Ini rumah lama aku.
Aku pindah sini year 2004.
Kecik je rumah ni, tapi walaupun kecik aku ngan En Wan sedaya upaya hiaskan rumah ni biar sedap mata aku memandang.
Rumah kecik, apa sangat la pun kau boleh buat kan.
Nak tambah tepi memang tak boleh sebab rumah jiran.
Nak tambah depan, sampai depan mana pun boleh tambah. Habis kuat pun sampai gate je.
Tambah belakang, memang aku tambah. Tapi sebab bukak rumah ni pun kecik 20x70, jadi kita live with what we have je lah.

Tapi sebab first house kan, excited gila.
Rumah kitorang lah yang paling kerap buat renovation.
Kejap-kejap renovate, kejap-kejap renovate.
Bersabor je la jiran sebelah rumah kena hadap bunyi bising.
Nak buat sekali harung, duit tak cukup. Jadi buat la sikit-sikit.

En Wan paling jaga 'taman' dia.
Rumah aku dulu lansung takde tanah kat tepi. Jenis end lot without land.
Tapi disebabkan nak merasa ada taman, En Wan gigih ni korek tanah buat kolam.
Tapi takde la kolam tu aku laki bini mengorek. Jenuh la kalau nak tunggu aku korek.
Cuma kolam je panggil orang buatkan. Tapi letak motor, pasang wiring, beli segala tok nenek water filter, semua kitorang berdua.
Dah macam aku laki bini pulak yang kontraktor.
Kejap-kejap beli batu sungai nak bubuh dalam kolam.
Pastu beli kiambang.
Pastu beli ikan kap sikit-sikit. Nak beli sekali banyak mana nak cekau duit.
Asik perabis duit beli ikan kap je, kang takde duit nak makan, ada gak aku goreng ikan kap kau sekor-sekor.
Asal ujung minggu je laki bini basuh kolam.
Macam-macam la aku jumpa dalam kolam tu. Screwdriver ada, spanar ada, selipar aku pun ada.
Tu si Redza punya keje.
Kitorang punggah ikan bawak keluar ke besen sementara, pastu cuci kolam, bagi penuhkan balik kolam ngan air, pastikan letak cecair penghapus klorin, kang tak pasal mampus ikan aku minum air klorin.
Wuiii letih nak menjaga ikan.
Aku jaga anak aku pun tak letih macam ni.
Tempat tidur ikan bersih tetiap minggu. Cadar bilik sendiri kadang-kadang 2 minggu sekali aku ganti. Camne tu?

Nampak tak frame batu 3 ketul kat dinding kolam tu?
Tu jenuh nak mengangkut weiii.
Takleh muat sekali trip. Kena 2 kali.
Menggigil-gigil aku angkat batu ni berdua ngan En Wan.
Nak murah punya pasal, terpaksa angkut sendiri.
Terangkat bicep-bicep aku pikul batu ni. Binawe betul. Bangla pun tak kerahan tenaga macam ni okeh.
Punyalah gigih kitorang nak hias rumah. Perasan dah cantik nau dah tu.

Pastu malam-malam feeling duduk tepi swimming pool.
Laki bini bancuh teh sorang se-mug duduk kat tepi kolam makan kepok lekor kejung cicah sos. Pehhhhh! Dia punya feeling aku cakap kau.
Bayangkan kau angkut batu, kau angkut pokok, kau angkut simen nak buat kolam, kau pasang wiring, pasang sendiri motor, rasa bangga gila dapat siapkan kolam.
Walaupun airnya memancut kes kes kes kes kes kes kes. Laju lagi air kencing Redza. Tapi takpe. Janji ada bunyik air.

Bila ada rezeki beli rumah baru, benda pertama yang jadi keutamaan - MESTI ADA TANAH KAT TEPI!

Alhamdulillah, dapat beli rumah end lot with land.
Keluasan pun besar sikit.
Bila besar sikit, macam-macam la masuk dalam plan.
En Wan dah pastinya aim nak cantikkan laman rumah. Ada tanah la katakan.
Berhabis ni beli rumput, beli pokok besar, punyalah tak menyabor nak tunggu pokok tu besar.
Nak masuk rumah baru dengan laman dah cantik kononnya.
En Wan plan nak buat kolam ikan lagi besar dari sebelum.
Citernya gitu lah...


 Ni gambar-gambar terawal time dah masuk rumah baru.
Masing-masing puas hati la kiranya ni taman dah siap ada pokok.
Maklumlah, rumah yang dulu rumput selai pun takde.


 Ada laman kat tepi rumah.
Disebabkan excited gila, tetiap malam pasang semua lampu tepi dinding ni, nak bagi effect cantik kat lama la konon. Padahal semua pun duduk dalam rumah. Takde sorang pun bersidai kat tepi ni, tapi sebab excited punya pasal, pasanglah kau lampu sampai ke pagi.


Depan belakang tepi rumah semua ada pokok.
Macam melepas geram je masing-masing kali ni rumah boleh letak banyak pokok.
Memang berhabis duit untuk beli pokok-pokok je.


Tak cukup ngan pokok, beli pulak wakaf.
Dulu bersila tepi kolam ikan.
Ni ada ruang lapang sikit dapat lah bubuh wakaf, buat-buat tempat melepak minum-minum katanya.

Wahh, terasa cantik nau.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Tu dulu...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Hah, nak sangat pokok. Hambik kau.
Ni pemandangan tepi rumah aku skarang.
Ni gambar fresh ni, baru ambik petang tadi.
Pokok ke mana, kolam ke mana, tetiba ada kebun sayur kat tepi rumah.
Ada kesum, ada cili padi, ada terung, ada daun kari....


Siap ada ubi lagik.
Nampak nau rumah orang Jawa. Siap tanam ubi bagai.
Pastu tanam sembarang je. Dah takde susunan dah. Asal ada tanah je terus cocok.


Tapi sebenarnya ni semua bukan keje kitorang.
Tapi mak mertua aku. 
Inilah yang dikatakan sod ba ro. Hahahaha.
Biasalah kan, orang tua.
Mak mertua aku memang asal dari kampung dan rumah dia masih di kampung. Dah biasa keliling rumah tanam kesum, bunga kantan, cili, serai, pandan, kencur, kucai dan segala tok nenek pokok yang aku pun tak kenal.
Alangkan asam keping pun buat sendiri. Tak mainlah beli kat kedai. Kalau belacan tu boleh tanam pun agaknya mak aku tanam.
Ni pun dah kira berkurang dah ni.
Hari tu siap ada betik bagai.
Betik tu pulak mak aku tanam 10cm je dari pokok pinang En Wan ni. Kira memang huru-hara lah laman aku skarang. 
Tak cukup dalam rumah, depan rumah pun mak aku tanam serai.
Siap dia kata nak tanam serai kat tanah depan jalan.
Cepat-cepat aku cover line "Eh takleh mok, tanah tu Sime Darby punya. Kang kena tarah kang, naye je".

Mak mertua aku ni bukan apa.
Dia stress tengok aku pi beli serai, daun bawang, cili api kat pasar.
Dia asik la dok bandingkan harga kat Giant ngan harga kat kampung.
Aku kalau beli barang kat Giant, rasa nak bukak je tanda harga.
Kalau mak aku nampak harga cili kat Giant tu mampus hidup balik dia tak kasik aku beli.
Sebab tu asal dia balik Tganu je, dia angkut timun, cili, bawang, kadang-kadang sos cili, kicap, semua dia belikan dari sana.
Sanggup dia bawak berbeg-beg turun naik bas.
Sekarang kitorang tak bagi dia naik bas.
Apa-apa hal nak balik Tganu, kitorang belikan tiket flight.
Sebab aku taknak dia angkut segala barang kat Tganu tu bawak balik sini. Kalau dia balik ngan bas, macam-macam dia nak bawak balik. Aku takut je dia tertonggeng tengah jalan nak membawak semua benda tu.
Bukannya mahal mana pun barang-barang kat Giant tu, tapi biasa la kan orang tua. Alergik dia kalau benda boleh dapat murah tapi kitorang beli dengan harga mahal.

Aku ngan En Wan cakap tak kisah lah.
Biar lah mak nak buat apa pun kat laman ni. Kalau dia nak tanam pokok getah pun aku redho. Boleh gak aku blaja noreh.
Buat masa ni aku ngan En Wan padamkan dulu niat nak mencantikkan laman.
Aku cantikkan muka aku je lah dulu.



Aku tau kebanyakkan pompuan kalau nampak ni mesti menjerit punya.
Tapi takpe, bak kata sorang ustaz "Hanya ibu saja boleh cakap apa saja, boleh buat apa saja".

Kuali ni takleh guna dengan sudip besi. Kena guna sudip kayu.
Aku tak cakap pun kat mak aku yang kuali ni hanya boleh digunakan dengan sudip kayu.
Aku taknak dia rasa tak bebas buat itu ini kena bersyarat.
Tapi everytime aku masak, aku akan guna sudip kayu dengan kuali ni.
Mak aku cakap "Payoh Diana guna sudip kayu, pakai sudip ni lah", sambil hulur kat aku sudip besi.
Terpisat-pisat aku menggoreng dengan penuh hemah takut kuali calar.
Sekali aku tengok mak aku guna hah kau, prang prung prang prunggg dia kaup guna sudip besi.
Adeh, gelak dalam hati je aku.

Tapi kan, come to think of it, apesal la yang aku nak sayang-sayang sangat ngan kuali??
KUALI je kot.
Dah tau namanya cuma kuali, sape suruh beli mahal-mahal kan. Beli je lah yang murah. Bukannya kalau murah nama dia jadi Kualo. Kuali jugak namanya.
Beli je la kuali kat Padang Besaq pasni.

Takpe, takpe.
Kuali je pun...takpe.
Bak kata En Wan RM500 je pun.

Ye lah.
Langkawi memang belakang rumah aku je.
Esok boleh gi beli.