Tadi, on the way to ofis pukul 12.30pm, laksamana aku call.
Ija : Ma, kalau kuasa kita tak boleh minum ke, kita tak boleh makan?
Aku : Kenapa? Ija nak mana satu?
(baguskan mak dia bagi ajaran, siap leh pilih-pilih ko nak puasa yang macamana)
Ija : Mama cakap la.
Aku : Kalau puasa, kita boleh minum aje, takleh makan.
Ija : Haaaaa!! Isfahan dah salah. Tadi Isfahan cakap kalau kita kuasa kita tak boleh minum dengan makan. Ija dah cakap dah kat iye(dia) kalau kuasa boleh minum aje.
Tersedak kejap aku dengar.
Purpose aku cakap puasa boleh minum sebab ingatkan dia tak tahan.
So, aku cakap la tak boleh makan, tapi minum boleh.
Pagi ni tetiba dia cakap 'Ma, Ija nak kuasa. (dari dulu ko cakap benda yang sama, buatnya tak jugak). Ija minum aje'.
Aku pun ye kan je la.
Tadi bibik call cakap Ija taknak makan sebab puasa.
Uishhh, biar benarrrrrrr.
Aku sendiri puasa umur 7 tahun, tu pun 7 hari je dalam keadaan yang sangat nazak. Pukul 5 petang je aku dah tak boleh berjalan, duduk je kat kerusi. By the time azan Maghrib, Pak Aji kena dukung bawak aku kat meja maka, punya lah tenatnya berpuasa.
Rasa serba salah pulak bagi ajaran sesat kat anak aku.
Gigih rupanya anak aku nak berpuasa.
So tadi aku puas pikir apa benda aku nak cakap so that dia boleh puasa penuh.
Lalu mendapat idea.
Aku : Ija, kalau Ija nak puasa dapat A, Ija tak boleh makan dengan minum. Baru dapat A, dapat dua star lagi.
Ija : Tapi kalau Ija makan loti ngan cheese satuuuuuuuuu aje boleh tak, Ma?
Aku dah agak.
