Semalam tengah gosok baju, ada call masuk.
Budak : Hi, awak. Awak kenal Arif tak?
Aku : Nak cakap dengan siapa?
Budak : Jap. Jap eh? Arif nak cakap.
Arif : Hello, awak. Awak tengah buat apa?
Aku : Nak cakap dengan siapa ni?
Arif : Takde, saya call je ni. Nak kenal-kenal.
Dari zaman aku anak dara lagi, benda-benda macam ni aku dah dapat.
And aku percaya, korang mesti penah kena jugak macam ni.
Konfius kejap.
Aadekah orang yang buat keje macam ni tak membesar atau penyakit ni benda biasa untuk budak baru akil baligh?
Plis, kot ye sangat kau dah takde keje nak buat, boleh tak pegi makan nasik, daripada kau mengabiskan credit call orang tak tentu pasal. Kalau dapat kat anak dara takpe. Kalau landing kat nombor Mak Aji?
Penah dulu time aku tunggu result SPM, ada sorang mamat ni boring gamaknya result SPM lambat keluar, takde keje pi call rumah orang. Dulu henfon-henfon belum meriah lagi. Pak Aji pun still pakai henfon buat baling anjing tu. Sekali dial-dial terlanding kat rumah Mak Aji. Pak Aji bagi khidmat kaunseling free. Yang klakar tu, boleh la pulak budak tu bagi full attention siap bagi respond jawab soalan-soalan Pak Aji. Mujur la kan Pak Aji yang angkat call, kau dapat tazkirah je. Kalau Mak Aji yang angkat?? Don't play-play. Hati mesti mau tabah. Hahaha.
Ntah apa la kepala otak budak-budak macam ni pikir gamaknya.
Konon nak open minded la, having fun, sporting, release tension, bla bla bla tapi tak kena tempat der. Memang takde otak.
Kalau kebetulan call tu landing kat nombor perempuan yang tengah bergaduh ngan boifren/laki dia? Tak pasal je pompuan tu kena blasah.
Ni la kan, manusia.
Orang nak bergajet, kau pun nak.
Beli henfon pandai.
Guna bangang.
Bila aku malas layan, tau-tau masuk sms.
Tak tau apesal, tapi bila dengar suara budak ni, pastu baca style sms dia kepala aku terus tune kat budak dalam YT ni.
Kesian.
Nak jadi pelakon tak pass.
Buatla soap opera tepi jalan disaksikan oleh mat-mat bangla yang lalu-lalang.
Jadikla...
