2017-10-11

Crush je




Memandangkan 2 orang ni tanya soalan yang sama, jadi sekali harung je lah jawab kat sini.

Actually aku dah takde cerita apa sangat time kecik sebab macam dah banyak jugak aku cerita kat sini.

Yang entry bawah ni life zaman kecik dari skolah tadika sampai skolah rendah aku padatkan dalam 3 entry, cukuplah. Karang kalau aku cerita panjang-panjang muntah pulak.


ENTRY MASA KECIK

MASA SEKOLAH 1

MASA SEKOLAH 2


Zaman skolah aku biasa-biasa je sebab aku takleh buat perangai sangat time skolah. Satu sekolah kenal Pak Aji sebab waktu tu dia jadi Pegawai Disiplin dan Kaunseling Negeri Selangor. Jadi kelibat bapak aku digeruni oleh setiap sekolah dalam Selangor. Kalau nampak dia terpacul kat sekolah tu, maknanya sekolah tu ada masalah disiplin. Kalau tak, dia takkan sampai situ. Jadi disebabkan bapak aku cikgu-cikgu kenal, jadi kebanyakkan cikgu kat skolah kenal aku. Kadang-kadang aku tak payah kenalkan diri, mesti ada je cikgu yang highlitekan nama aku kat bilik guru tu "Ni lah anak Encik Ishak JPN".
Dia tak tau kalau bapak aku bukan pegawai disiplin, agaknya muka aku sama naik keluar masuk bilik cikgu disiplin.

Jadi boleh dikatakan, zaman skolah aku boring. Sebab aku kategori budak baik.
Budak yang tak berpeluang jadi jahat, terpaksa jadi baik. Takde pilihan.
Tapi kadang-kadang tu terbabas jugak, contohnya time skolah balik rumah kejap, melepak makan keropok. Agak-agak kelas add maths dah nak habis, aku balik la skolah semula.
Selalunya time add maths la aku monteng. Sebab tu add maths pun dapat C3.
C3 times 2. Kahkahkahkah.

Takat tu je la paling hebat aku boleh buat. Monteng.
Aku memang rajin pi skolah cuma kalau bab maths ni lemau sikit.
Jenuh aku dari kecik melarikan diri dari maths, alih-alih ter-stuck dengan orang yang terer maths jugak.
Hari tu masa promo GreenAard, aku jaga semua enquiry dari blog.
Aku rasa ada beberapa orang yang dapat mengesan ke-blur-an aku terhadap maths.
Mengira jumlah nak kena bayar pun kelaut. Ada je yang aku silap terkira.

Ada orang kalau certain hari ada subject yang dia tak minat, mesti takde mood nak gi skolah, kan?
Tapi aku tak.
Walau ada subject yang aku tak minat, aku tetap pegi skolah.
Sebab kat skolah ada crush, gitewwww.
Itulah antara umpan yang berjaya buatkan aku bangun dari tido setiap hari (selain dari pekikkan suara Mak Aji kejutkan aku).

Ada kebaikkannya bila ada crush ni.
Sebab kau syok sorang-sorang je dan tak menyusahkan orang lain pun.
Kalau kau bercouple, nanti kau sentiasa diperhatikan dan sentiasa kena bajet ayu dan kontrol 24/7.
Pastu hati kau tak senang bila nampak orang lain sembang ngan balak kau.
Tu belum lagi cikgu displin mark muka kau sepanjang tahun. Dia tunggu masa je nak cekup kau ngan balak kau bertenet dalam skolah. Leceh la hidup camni.

Tapi kalau ada crush, kau feeling sendiri-sendiri je.
Kalau kau sembang ngan crush kau pun takde sape tau kau sebenarnya syok kat dia. Aman hidup.

Masa Darjah 6 ada suka tengok muka budak ni. Darjah 6 juga tapi kelas lain.
Tapi habis kat situ je la.
Walaupun takde tegur-tegur, tetap aku bahagia. Hahaha.
Tak tinggi sangat aku punya syarat sah bahagia. Dapat tengok kelibat dia dari jauh pun dah bahagia.
Begitulah sucinya budak tahun 1989 minat kat lelaki. Tengok dan pendam dalam jiwa. Kahkahkah.

Form 1 pun aku ada crush gak.
Sepanjang tahun aku syok kat budak yang sama okeh. Setia nau konon. Padahal Hamba Allah tu tak tau apa-apa pun.
Form 1 kan aku keluar masuk skolah asrama.
Everytime aku masuk balik ke skolah tu (sekolah harian), mesti aku cari balik crush aku tu ada lagi ke tak. Phewww, seb baik ada.
Dia bukan kategori budak bijak sangat. Spesis budak yang pakai seluar sekolah bell bottom pastu kolar angkat. Tak nampak sesuai untuk dijadikan balak. Tapi budak ni kelakar, jadi ada point di situ untuk di-consider.

Form 2 masih crush dengan budak yang sama walaupun masa ni dia dah ada awek.
Tu yang best kalau hanya ada crush. Kau syok sendiri je.
Sukatilah dia nak ada awek berapa orang pun, aku takde hal.
Aku memang aim nak tengok kau je, tak plan nak jadikan balak pun (Wah kereknya. Macamkan ramai nau yang nak kat kau. Kahkahkah).

Form 3 aku crush gila gila gila gila dengan Bagio Damasutra.
Haaaaa, kau mampu crush macam nak mati ngan artis?
Masa ni sanggup aku jalan kaki pi rumah kawan aku semata-mata nak tengok ulangan AJL.
Repeat part Bagio je keje aku. Maklumlah rumah takde video, tumpang tengok rumah kawan.
Kawan sekelas aku pernah tolong carikan nombor telefon Bagio.
Ada yang sanggup tak gi makan time rehat sebab nak tolong dialkan nombor tu.
Semua bekerjasama demi nak membahagiakan aku.
Aku dah janji, kalau aku berjaya kawen ngan Bagio, aku sebut nama korang. Biar masuk dalam URTV nama korang nanti. Hahaha.
Tinggi nau angan-angan aku ngan Bagio. Sekarang mana pegi si Bagio ni tak tau la. Kalau dia baca pengakuan aku ni, jam ni jugak di berhijrah pi Senegal.
Tak tau la bila masanya tau-tau minat kat Bagio tu dah slowly hilang bila masuk Form 4.

Form 4 and Form 5 aku ada crush kat orang baru pulak. 2 tahun ni aku maintain crush kat orang yang sama. Tapi orang tu dah ada awek.
Macam biasa la, guwa takde hal. Bukan aku nak jadikan kau balak aku pun. Crush jewwwww.
Boleh la pulak dia lantik aku jadi posmen hantar surat/note kat awek dia.
Kalau nak tengok contoh manusia yang "Hati kau keras Roy", tengok je lah aku.
Memang tabah betul aku jadi posmen untuk crush sendiri.
Tak tau la samada tabah atau bodoh. Tapi takpe guwa ikhlassssssssss.
At least everytime dia instruct aku apa nak cakap masa pass surat kat awek dia, masa tu la aku ada chance bercakap dengan dia ye tak? Jadiklaaaaa.

Tapi yang tak bestnya, crush ni confess suka kat aku bila aku dah ada balak kat matrik! Bukan tak best, tapi frust!!
Kuang hasam betul.
Time aku free kau ayat awek lain, sikit tak pandang aku. Jadikan aku posmen je pulak tu.
Bila dah kat U, aku dah jumpa orang lain, baru la nak kau masuk jarum.
Lambat Roy, lambat. Guwa jalan dulu.

Walaupun macam tu kan, bak kata Aris Ariwatan, entah mengapakah hatiku bergetaran bila bertemu lagi kekasih lama. Ku cuba selindungkan api keresahan, namun perasaan ini berapi di dalam. Giteww.
Masa tu aku terasa gila la dia punya pedih. Padahal crush je pun. Tak sempat bercinta pun tapi dia punya sakit boleh tahan. Patut la orang putus cinta ada yang gila. Cara-cara crush pun dah lemau jiwa.
Ujung-ujung, kitorang decided to forget all this. Stay frens je lah macam dulu. Lagi best.
That was the saddest moment (masa tu kira ni paling sad lah).
Dia sedih, aku pun sedih gak tapi lagi banyak sakit hati sebab punyalah lama aku minat kau baru sekarang kau nak pandang aku.
We decided not to move to another level lah sebab aku dah ada balak. Time ni masih belum kena hentak ngan exbf jadi semua lelaki depan mata aku reject walaupun yang datang tu crush.
Dia punya pedih tu bak kata Aris Ariwatan (lagi sekali), dalam keterpaksaan kau melangkah pergi, namun sempat jua kau menoleh ku disini. Haaaa gitew.
Terpaksa aku download balik lagu ni jap lagi. Macam sedap pulak.

Time matriks aku takde crush sebab masa tu aku masih crush dengan balak di atas lagi.
Tetiba exbf aku mengorat. Aku tak berapa suka mulanya exbf aku ni tapi sebab dah hari-hari jadi posmen untuk kawan aku (kawan dia ngan kawan aku bercouple), lama-lama tersangkut jua.

Yang seterusnya En Wan.
Yang ni pun tak start dengan crush pun.
Tapi En Wan dah hint-hint suka kat aku.
Kalau exbf aku tak buat hal, aku rasa tak secepat tu terima En Wan.
Ingatkan nak main test-test dulu.
Konon nak jual mahal lah.
Tak sempat nak jual pun.
Bila exbf aku start buat hal, aku terpaksa selamatkan diri dengan bersetuju je bila En Wan ajak bertunang.
Jumpa baru sekali, tau-tau aku angguk je bila dia ajak bertunang.
Tapi, tu lah jodoh kan. Cara aku berjodoh dengan En Wan macam ni. Jangan tunggu lama-lama kekdahnya. Nanti dihentak orang. Mbhahahahah.

Oklah nanti aku free aku cerita pasal lain pulak. Kalau teringat lah.

Ok, website GreenAard dah berwajah baru.
Just in case kalau tak cukup masa nak kelebet lama-lama, ni aku letak buy button untuk senang nak order. Silakan jangan malu-malu.