Pages

2007-04-29

Putar-putar di udara


Today, as ussual, kol 7am aku ngan hubby dah ada kat mamak, breakfast sesama. Buruk lantak sket pagi ni. Dah order 2 roti telur, pastu masing-masing makan mihun goreng lagi. Pastu balik umah bogel depan cermin komplen apesal pinggang tak nampak. Ko dah balun segala mi, roti telur, teh tarik, pastu komplen??

Balik umah, aku layan Kabhi Kushi Kabhi Gham yang dah lebih seploh kali aku tengok, dan balik-balik nangis part yang sama. Nangis macam baru first time tengok. Sangat feeling okkkk tengok Shah Rukh Khan berlakon. Terasa macam akulah Kajol itu.

Tengahari, gi Ampang, wedding opismate hubby aku, yang jugak junior dia kat Japan dulu. Dalam setengah jam lepak kat umah pengantin, balik. On the way back, laki aku ajak pusing-pusing KL.
Pusing KL??
Kepala aku dah cukup pusing nak masuk KL, ni kau gi ajak aku pusing-pusing KL bagai.
Aku paling tak bekenan nak pusing KL.
Apa yang ditengok kat KL ni?
Lain la kalau nak ajak aku shopping ke, ok itu aku perkenankan.
Pastu dia cakap, jom pi Eye On Malaysia.



Wokehhhhhhh.

Luckily takde ramai orang. Ye lah, baru kol 3pm, takde saper nak naik ferris wheel tu tengahari buta camni. And the best part was, aku gi sana ngan baju kurung.

'Biarla ngan baju kurung, awatnya?', kata semorang.

Memang la tak pelik and tak salah. Masalahnya aku tak biasa melepak ngan baju kurung. Rasa cam janggal je. Aku kan macam dajal sket gitu.



Tapi panas la kat dalam tu. Aku dah nak muntah tahan pening paler.
4 kali dia pusing, pehal? Sekali round dah la. Balik-balik panorama tu jugak.
Redza masuk round ketiga, dah mintak botol, siap landing kat lap papa dia. Budak kecik pun tau boring, inikan mak budak. Aku share gondola ngan satu Malay couple, diorang pun kata 'awat tak benti-benti ni?'

Eye On Malaysia nak kata best takla sangat, mungkin sebab benda baru kat Malaysia, cuma aku rasa boring la 4 kali pusing, dah la benda tu besar gedabak, gerak pun mana bleh laju sangat, kang ada yang tercampak lam tasik. So, dia gerak pun slow motion je. Bila dah slow tu, 4 kali pusing tu lama sangat aku rasa. Dah la aku pi waktu siang, berbahang jugak kat dalam tu. Maybe kalau malam, sejuk and view pun cantik sket kot.



Tu la dia, dah tua-tua kedarah baru nak naik merry-go-round. Pastu dua-dua gayat kat atas. Sorry la, aku memang dah sedia maklum takut dengan tempat tinggi yang bergerak-gerak contohnya naik katerbang. Laki aku pulak memang nyata dan jelas takut tempat tinggi. Lift yang berkaca tu pun dia takut nak lepak kat tepi, memang series punya gayat. So tadi, dua-dua kat atas tu macam kena sembelit. Tegak semacam. Redza je yang berkelintau sana sini.

Sampai umah kol 5 camtu kot. Aku tido santak ke pukul 7.30pm. Seb baik kena sembayang, kalau off, harus esok pagi je aku bangun. Dan skang pun aku rasa mengantuk balik.

Tengok Diari?

HAHAHA...kan dah kena mintak maaf ngan Era. Tu la, buat pantun tak hengattttttt. Benda-benda dara tak dara ni mana leh cakap lepas. Memang la satu Mesia tau orang tu dah kawen, so takyah la ko nak narrow down kan the story kasik orang lain lebih faham. Semua orang tau dah. Tak payah nak cerita detail.



Boleh tak sesaper bagitau aku, apekah perlunya budak-budak AF ni main hopscotch a.ka. ting-ting, main tembus-tembus tembok badan budak laki, yang pompan pulak berguling-guling siap masuk celah kangkang pastu budak laki semua tengok je pompan-pompan ni bertonggeng-tonggeng kat situ, pastu main ikat-ikat sari.

Apa kejadahnya ni
Ni kindergarden ke apa?
Ape signifikannya?
Apa benda yang ko nak buktikan kat dunia?

Mungkin aku ni bengap tak paham maksud tersirat, maka sila bagitau. Tapi kalau alasannya nak tunjukkan bahawa 'dunia di luar penuh cabaran, hadapilah dengan tenang dan berkeyakinan', aku rasa banyak kaedah pembelajaran yang lebih sesuai untuk peringkat umur 18-27 tahun. Kalau itulah pendekatan yang diorang nak tunjuk, maka marilah kita menghantar anak-anak kita ke AF, sebab aku rasa takde beza apa yang diajar kat AF dengan kat montessori class blakang umah aku.