Pages

2016-11-14

21 years of frenship


Sabtu sepatutnya, Rayyan ada convo.
Malangnya, dia demam.
Maka, takde lah gambat konvo.
Nasib baik aku mak yang hipster. Tak konvo pun takpelah, janji kau habis skolah. Mbhahahaha.
Takpe, esok lusa pi pinjam jubah kat skolah, kita pi ambik gamba kat studio je lah jawabnya.

Menjak hari Jumaat lagi rumah aku dah ramai orang Tganu.
Sebab anak sedara En Wan kawen Jumaat lepas, jadi semua pun kumpul kat rumah.
Yang paling best, anak sedara En Wan kawen, aku tak datang/
Sebab ceritanya Jumaat tu Rayyan ada full rehearsel untuk concert, jadi aku taknak pontengkan dia.
So aku mengalah untuk tak tengok anak sedara En Wan nikah.
Sabtu pulak, memang ada konvo Rayyan, jadi sah-sah aku tak boleh ikut bersanding sebab aku kena hantar Rayyan ke majlis. En Wan memang orang kuat majlis jadi dia takleh kalau tak mengiring pengantin. Orang penting tuuuu. Dia jalan lagi depan dari pengantin, ko rasa?

Ceritanya, kalau Rayyan tak demam ke, demam ke, tetap aku tak dapat tengok orang kawen.
Memang tengok kat Tganu je la jawabnya.

Tapi macam biasa, walaupun aku takde sama, tapi hasil kerja tangan aku tetap mengiringi pengantin.
Biasa lah kan, orang gifted dan multitasking macam aku ni, cap jarinya always ada di mana-mana. Mbhahahahaha.



Anak sedara En Wan kata "warna sukati" dan "tema sukati".
Jadi, sukati anak tekak aku la nak pilih warna and konsep apa, tak gitu?
Konsepnya "Teddy" bersempena dengan nama anak kera kesayangan Rayyan kat rumah tu - Wan Muhammad Teddy.



Sementara apak kau makan lauk pengantin, kami 3 beranak tersadai kat pantry opis.
Ni semua salah aku.
Aku kan dah setahun kot tak bawak kereta sendiri pi keje.
Jadi pagi Jumaat tu, aku pi keje sendiri.
Selalunya pagi-pagi aku menonong je masuk kereta. En Wan akan ambik kunci rumah siap-siap.
Bila pagi tu aku pi keje sendiri, aku just bawak kunci kereta, lupa bawak kunci rumah.

Masa nak ambik Rayyan, aku dah pack laptop segala nak bawak balik. Plannya taknak masuk opis dah lepas tu. Sekali aku terpikir, camne aku nak masuk rumah, aku tak bawak kunci!
Jawabnya, ambik Rayyan masuk opis.
Redza pulak En Wan call van driver siap-siap instruct hantarkan ke opis jugak.
Jadi, anak-beranak tersadai kat opis.

Mujurlah pantry penuh makanan.
Kebetulan staff makan kat luar, jadi pantry kosong, so boleh la melepak kat pantry pekena apa-apa yang patut. Kesian anak aku kelaparan.
Yang best lagi tu, ingat nak ajak budak-budak ni makan kat bawah, sekali check purse ada RM2 je.
ATM card En Wan pegang.
Pastu call En Wan cakap takde duit.
Seb baik bos aku baik hati tau dia suruh aku mintak duit petty cash RM50 kat staff.
Kesian kan aku, sampai duit petty cash pun aku tak tau mana dia letak.
Downgrade betul position aku kat opis ni.
Tahun depan aku syak aku jadi tea lady je.


Ni gambar mak dan adik-beradik saja bersama pengantin.


Ni adik-beradik pengantin lelaki (anak sedara En Wan semuanya)
Yang depan tu cucu aku oii.



Semalam aku berjimba dengan rakan-rakan seper-saka-an.
Ni semua sebab best fren aku Apeng a.k.a Ina turun KL.
Bukan senang nak jumpa Ina menjak dia dah jadi orang Siam ni (Bangkok) ni.
Kena tunggu dia balik baru semua dapat berkumpul.
Kebetulan semalam dia datang KL, jadi semua set untuk jumpa.

Dia punya plan nak jumpa tu aku rasa mau dah sebulan set tapi asik la bertukar tempat.
Last week ye ye je kata book Hi-tea kat Quality Hotel, pastu 2 hari lepas tup-tup tukar ke KFC Seksyen 7. Tak ke jauh nau bezanya tu, dari hotel ke fast food restaurant? Sebab tu aku cakap dorang ni semua bela saka. Ikut mood saka masing-masing. Tapi ada hikmahnya jugak melepak kat KFC. Sebab saka masing-masing kemain amukan lagi. Terbahak-bahak gelak macamkan masing-masing ada share ngan Colonel Sanders. Kalau buat kat hotel agaknya mampus sekor-sekor kena halau keluar. Memekak je.


Ko tengok muka masing-masing nak start menjoyah.



Ni kalau gambar kelabu je ni aku tau la mesti henfon si Rozie.
Tengok dalam gambar Rozie takde. Sah la dia punya henfon ni. Dah la aku kelabu, makin kelabu aku dalam ni. Konghaja. 
Set-set lelaki pandai bawak diri, duduk hujung nun. Takut dorang nak satu meja ngan kitorang.
Malu nak mengaku bini.



Dengan Rozie.
Sakit ati betul aku ngan henfon dia ni. Ni kalau aku dapat henfon ni, aku gigit.
Tapi bagus budak ni, sanggup tadah pipi untuk ditampar oleh exbf aku semata-mata nak selamatkan aku. Selamatttt pipi aku.

Dulu masa blaja, aku takde komputer.
Rozie ni budak IT, konfem kena beli komputer punya.
So aku always tumpang komputer dia untuk buat assignment and thesis.
Adat menumpang hak orang kan, terpaksa la queue kasik tuan punya guna dulu baru kita guna.
Dia dah habis study pukul 4pagi, baru dia kejut aku untuk guna komputer dia.
Fuhh, terasa gigihnya aku dulu blaja sanggup bangun pukul 4 pagi.
Sekarang, terjaga pukul 4 pagi nak gi kencing pun malas, sanggup tahan kencing sampai ke pagi.



Ni Kelab Dusty Pink Tits namanya.
Nama kelab kena gempak la. Tapi aku tak sure la masing-masing kaler masih dusty pink ke tak skarang. Mbahahaha.
Yang lelaki belah kiri tu Ijad. Dia kawen ngan Rozie. Dorang je lah nampaknya yang kekal bercinta dari zaman matrik sampai kawen. 

Yang the rest sederet tu pun semua bercinta gak ngan kawan satu batch tapi kitorang semua hot sangat. Lepas grad rupanya bersepah yang minat kitorang so, bye bye exbf. Hahahahah.





Semalam buat surprise besday bash untuk Ijad and Ina.
Dua-dua ni awal Nov baru-baru ni. Selang sehari, jadi buatkan sekali.
Dorang tak tau pun, aku ngan Cheq yang plan berdua.
Kek beli, pinggan tak beli.
Sebab nak mintak extra plate punya pasal, terpaksa la masing-masing order KFC lebih sikit.

Aku plan nak beli Secret Recipe. Macam biasa la SR ni manjang je kek habis. Takde stok. Pelik betul aku. Kau meniaga restoran konsep jual kek, tapi kek takde.
Seb baik Berry's ada kek sepanjang masa. Sedap pulak kek yang aku beli ni.



Makcik ni baik tau.
Sebab dia datang berlenggang lone ranger, jadi dia je la yang layan budak-budak ni semua.


Aku ingatkan nak pedajal Ijad pakai crown masa potong kek tapi tak jumpa pulak crown.



Tiba-tiba macam ada sebuah "keluarga bahagia" kat sini, kan? 



Laki aku kat hujung tu, aku kat hujung sini.
Pandai aku pilih position.
Jauh dari laki, jadi aku boleh berhuha dengan aman.
Tapi aku rasa laki aku pun memang tak hingin nak duduk sebelah aku everytime aku jumpa member-member. Sebab aku tak layan dia punya.

Kawan-kawan aku time skolah, yang rapat kebanyakkannya lelaki. So kalau nak get together macam payah sikit la kan. Tapi kalau kawan pompuan memang zaman U je la pun yang ramai and rapat.
The beauty part tu bila kitorang masih stick dengan group yang sama walaupun dah beranak pinak.
Sebab tu laki kitorang takde hal kalau kitorang nak bersembang sampai 3-4 jam sekalipun sebab dorang sama dorang pun dah boleh bersembang macam-macam. So pandai-pandai korang la nak beramah-mesra ya.

Dulu, zaman-zaman blaja dulu, group kitorang kena 'mark' as group FRIENDS sebab grup kitorang je yang allow lelaki masuk rumah. Bukan buat apa pun, kadang tu betulkan komputer, pasangkan itu, pasangkan ini, hantar makanan, pesan makanan. Benda biasa je. Takde issue pun sebenarnya. Tapi sebab orang lain tak buat, jadi nampaklah kitorang yang paling setan sekali. Tapi kitorang ni "lantak-kau-lah punya orang, so kau nak cakap apa pun ko cakap lah, janji ko happy. Good to see that even after 21 years, masih lagi together. Mungkin ramai sangat yang bercakap FRIEND FRIEND FRIEND, alhamdulillah kekal fren sampai sekarang.

Video kat bawah ni bukti memang set-set ni melepak dengan orang yang sama. Balik-balik muka itu jugak. Gambar aku ada yang di-blurkan sebab well....